صدای آب دریا

عطش آگینم ودرخواب می بینم چه شب ها را

درون کوزه می ریزم صدای  آب  دریا  را

مگر یارانه ی چشم تو دست خاطرم گیرد

وگرنه باز هم گم می کنم خورشید معنا را

پر از الفاظ نامانوس وابهام آورم لیکن

اشارات تو آسان می کند فهم غزل هارا

دلاویزم به قندیل جنون انگیز گیسویت

مگر بر کوچه ی چشمم گذاری لحظه ای پارا

به قصد قربت دامان مهرت شوق بارانم

کدامین صبح شور انگیز باور می کنی مارا